22/1/09

μοναξιά

Κωπηλάτης στον πάγκο του.
Κουπί, διαταγές, ιδρώτας, μακέλεμα σκέψεων από ένα ζεστό φαγητό, μια γυναικεία μορφή, ένα ανθισμένο πρωινό, δροσιά πάνω στα ματόκλαδα.
Σκέψεις περικοκλάδες που περιτυλίγουν δώρο χριστουγέννων που δεν ανοίγει ποτέ.
Ναι. Δεν υπήρχε θεός και ούτε καν του περνούσε η σκέψη να τον εφεύρει.
Γιατί οι διαταγές ήταν σαφείς και το καράβι χιλιάδες μίλια μακριά από τη χαρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: