Το ασανσέρ

έχω κλειστεί στο ασανσέρ και περιμένω
εγκλωβιστεί σε χίλια στεγανά
επιλογές που μου προσφέρονται πατάω
μόνον με αφήνουνε, σχεδόν αμήχανά

κενό μετέωρο σε θάλαμο κλεισμένο
κενό μετέωρο σε κάψουλα στενή
κενό μετέωρο σε θάλαμο, δεν βγαίνω
αντέχω τα βασανιστήρια Ζωή

καμια εξέλιξη μα ούτε καν και πτώσις,
έστω μια πρόσκρουση με λάμψη φωτεινή
κανένα όνειρο μα ούτε και Eφιάλτης
μα που θα πάει θα "πιάσει" το κουμπί

μετέωροι είμαστε σε ασανσερ σου λέω
και από πάνω το τσιγκέλι της ζωής
αγκομαχώντας οι μέρες μία μία
κουτσανασαίνουν στην κάθε τους στιγμή