Ο Χάμφρεϊ και οι λέξεις

Ο Χάμφρεϊ είναι φανατικός καπνιστής. Του αρέσει επίσης να πηγαίνει από blog σε blog να γράφει την ασυνήθιστη έκδοση της "Βίβλου του αυτονόητου" και να ψαρεύει. Πιο πολύ όμως του αρέσει να καπνίζει κάνοντας όλα τα παραπάνω μαζί. Το 1984 είχε τελειώσει την δραματική σχολή αλλά ποτέ δεν κατάφερε να παίξει έστω έναν μικρό ρόλο. Οι δουλειές που έκανε έκτοτε ήταν ευκαιριάκες, πότε εδώ πότε εκεί. Δεν είχε ενταχθεί πουθενά πολιτικά, μπορείς να πεις όμως πως έβλεπε πάντα με συμπάθεια τους νέους.

Στην σελίδα -45 της "βίβλου του αυτονόητου" έχει ένα απόσπασμα για τα μέσα ενημέρωσης και τους νέους που εξεγείρονται:

" Κατά καιρούς, τα μέσα ενημέρωσης ή οι πολιτικοί που ασχολούνται με νέους που εξεγείρονται τους αναφέρουν με τους ακόλουθους χαρακτηρισμούς: κουκουλοφόρους, ταραξίες, χούλιγκανς, γνωστούς-αγνώστους, προβοκάτορες, πράκτορες, ξενόφερτο δάχτυλο, παράνομους, άνομους, τρομοκράτες, κατασκευαστές εκρηκτικών, ιδιοκτήτες γιάφκας , ανεγκέφαλους, εγκληματίες, χαοτικές δυνάμεις, δυνάμεις του σκότους, λυσσασμένους και τυφλωμένους από την βία, παραστρατημένους, βάνδαλους, ορδές βανδάλων και ίσως και κάποιους άλλους χαρακτηρισμούς που αυτή την στιγμή μου διαφεύγουν. Ποτέ όμως δεν θα ακούσεις το αυτονόητο, ότι είναι κάποιοι νέοι που εξεγείρονται. "

Πιο κάτω στην σελίδα -42 αναφέρει πως:

"... το αυτονόητο λαμβάνει άλλη μορφή και ελλατώνεται η παραμόρφωσή του όσο αυξάνεται η απόσταση του γεγονότος από τα μέσα ενημέρωσης. Έτσι μια εξέγερση νέων σε έναν μακρινό τόπο αναφέρεται σαν διαδήλωση και τα υποκείμενα σαν διαδηλωτές και μια υποτιθέμενη εξέγερση στο άλφα του κενταύρου θα αναφερόταν ρητά ως τέτοια. "