Η γενιά των 700 σφαλιάρων

1. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι σήμερα είναι μια καινούρια γενιά εργαζομένων. Η γενιά των 700 σφαλιάρων.

2. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει ανεξάρτητα και αυτόνομα, να χαρεί και να αναπτύξει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του, να ζήσει ανθρώπινα όπως ορίζουν οι ανάγκες και οι επιθυμίες του όταν η αμοιβή της εργασίας του στοχεύει μόνο στην μετά βίας φυσική του συντήρηση, που λίγο απέχει της εξόντωσης.

3. Το καρέ συμπληρώνουν η τράπεζα, η οικογένεια και η πολύωρη εργασία, γενναίοι βοηθοί και πρόθυμοι δεσμώτες, σηκώνουν την κούπα της δουλείας σου στο όνομα της επιβίωσής σου.

4. Εναλλακτικές λύσεις, όχι λιγότερο άτυχες, της πολύωρης εργασίας είναι η δεύτερη εργασία ή η ανεργία. Όπως και να έχει με κάθε συνδυασμό είσαι χαμένος.

5. Σφαλιάρες τρώνε όλοι ανεξαιρέτως ηλικίας. Κάποιοι δεν τολμούν να μιλήσουν, άλλοι δεν ξέρουν. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει τρίτη κατηγορία.

6. Η βία που ασκείται στους εργαζόμενους είναι σχεδόν μόνο ψυχολογική. Κανένας δεν κατηγορείται και σπανίως τιμωρείται. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι προτιμούν απλά την εκτόνωση της ψυχολογικής τους πίεσης και όχι την απαλοιφή των αιτιών δημιουργίας της.

7. Ο μόνος διάλογος μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών συντελείται στις υπογραφές της πρόσληψης ή της απόλυσης. Σε έναν "διάλογο" με μουντζούρες είναι επόμενο να αμαυρώνονται και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

8. Το όνειρο των περισσότερων εργαζομένων δεν είναι η βελτίωση των συνθήκων εργασίας τους και σε καμία περίπτωση η ανατροπή του συγκεκριμένου συστήματος αλλά να γίνουν αφεντικά. Το όνειρο των αφεντικών είναι να έχουν τέτοιους υπαλλήλους.

9. Συνδικαλισμός είναι μια καινούρια ιατρική μέθοδος που ράβει το στόμα σβήνει την μνήμη και κάμπτει την μέση με απόλυτη επιτυχία.

Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά.