14/5/10

ταξίδι

στην άκρη της νύχτας αλλά να ρε παιδί μου, ξημέρωσε, το ταξίδι τελείωσε η νύχτα έφυγε και έμεινα μόνος ρε παιδί μου, εδώ να βλέπω την αυγούλα στην δροσιά και συ να φεύγεις σφυρίζοντας αδιάφορα έναν σκοπό, χωρίς σκοπό, με υπονοούμενα για συντροφικότητα, αλληλεγγύη, ότι θα μαστε μαζί και τα τέτοια, σφυρίγματα ξέρεις του αέρα, ανεύ νοήματος, κλυδωνιστήκαμε σε χορό που δεν ξέραμε, στην ουσία σταφύλια πατάγαμε, και να σου πω, ούτε καν γευτήκαμε και το κρασί ρε γαμώτο, αλλά τι να σου πω, ξύδι ρε συ πίνουμε συνέχεια, θα μας περάσει θα μου πεις, ναι το ξέρω, θα μας περάσει, αλλά ρε μπαγάσα μίλα πιο πριν ...

2 σχόλια:

k είπε...

αυτό το "θα μας περάσει" είναι που μας κάνει να φερόμαστε τόσο απερίσκεπτα!!και να αφήνουμε τους άλλους να μας πληγώνουν!

heliconius sara είπε...

μίλα πιο πριν
ααχ.